Oczywiście nie każde piwo nadaje się do degustacji i nie każda chwila - szczególnie po wypiciu paru kufli - sprzyja tej czasochłonnej, ale jakże przyjemnej czynności. Musimy mieć w każdym razie zapewniony spokój, dobre światło i - co najważniejsze - dobre piwo i wysoką, czystą szklankę. Oto trzy podstawowe etapy degustacji:

 

 

Wygląd

Pierwszą rzeczą, która rzuca nam się w oczy, gdy oglądamy piwo, jest jego barwa. Choć ilość potencjalnych kolorów, barw i odcieni piw jest tak naprawdę nieskończona, to możemy podporządkować je trzem ogólnym typom. Do najliczniejszej grupy należą piwa o barwie bursztynowej. Wśród nich możemy wyróżnić piwa o odcieniu jasnobrunatnym, różowawym, płowym, rudobrązowym i w kolorze ochry. Do drugiej grupy piw należą piwa ciemne, których kolor może być całkowicie czarny (jak w przypadku mocnych piw brytyjskich, czy też irlandzkiego Guinnessa), lub hebanowy, brunatny, rudy, miedziany i czerwony. Do trzeciej grupy piw zalicza się piwa białe, produkowane z pszenicy i niefiltrowane. Piwa te mają zawsze mętny i nieprzezroczysty kolor.

 

Zapach

Po ocenie barwy piwa, jeszcze przed przystąpieniem do oceny jego smaku, piwo zbliża się do ust, i delikatnie sprawdza jego zapach. Rozróżnia się trzy podstawowe grupy zapachowe, które związane są ze słodem, chmielem i owocami. Degustacja zapachu piwa, pozwala na wyszczególnienie każdej grupy zapachowej i na stwierdzeniu, w jakich występują proporcjach. Wytrawni degustatorzy piwa potrafią ponadto wyróżnić wiele innych zapachów m.in. kawy, pieczonego chleba, herbaty, kwiatów, przypraw, a nawet pieczeni.

 

Smak

Ostatnim etapem degustacji jest ocena smaku piwa. Wyróżnia się cztery podstawowe smaki: słodki, kwaśny, słony i gorzki. Najbardziej charakterystyczna jest oczywiście goryczka, która może być bardzo intensywna lub ledwie wyczuwalna. Goryczka najlepiej gasi pragnienie, chociaż bywa najmniej atrakcyjna dla naszego podniebienia. Słód dodaje piwu treści, zaokrągla i łagodzi jego smak.