Uprawa winorośli wymaga sporych nakładów finansowych i ogromnej ilości pracy przez cały rok. Na harmonijny wzrost winnych krzewów wpływ wywierają bowiem nie tylko czynniki naturalne, takie jak klimat, pogoda w danym roku, jakość gleby i położenie winnicy, ale także działania samego plantatora, którego zadaniem jest wybór odpowiedniego szczepu winorośli (spośród 16 000!), dobrej odmiany tego szczepu, a także najbardziej odpornej podkładki. Wydaje się, że wybór szczepu jest najważniejszym czynnikiem gwarantującym plantatorowi sukces. Nawet późniejsze zbiory ani dbanie o zdrowie roślin nie mają takiego znaczenia jak wybór najlepszej odmiany, bo to od jej specyficznych właściwości zależy jakość otrzymywanych winogron, ich zdolność do dojrzewania, wysokość rocznych plonów i ostateczne aromaty, jakich nabiera wino leżakując w dębowych baryłkach.

 

Zanim winorośl wyda pełny plon, przeważnie mija około czterech lat od jej zasadzenia. Przez pierwsze lata wzrostu młodych krzewów nie eksploatuje się za bardzo, ponieważ zbyt obfite plony w początkowym okresie uprawy mogą znacząco osłabić drewno. Średnia wydajność zależy od miejsca uprawy winorośli i waha się w przedziale od 30 do nawet 110 hektolitrów z 1 hektara. Obecnie, dla utrzymania określonej jakości i wydajności plonów, winorośl wymienia się co około 30 lat.

 

Styczeń-luty

Na przełomie stycznia i lutego przycina się krzewy: jest to bardzo ważna czynność dla ich właściwego owocowania, a w efekcie decydująca o jakości wina. Podczas przycinania winorośli plantator decyduje o tym, ile winogron mogą unieść krzewy jesienią: najważniejsze jest ustalenie, ile zimowych pączków powinno zostać na krzewie- im ich więcej, tym większe zbiory winogron na jesień. Decyzja podejmowana jest w zależności od rodzaju plantacji, gęstości nasadzenia krzewów i typu gleby. Jeśli plantator postanawia lekko przyciąć krzewy winorośli, to będzie miał obfite zbiory średniej albo niskiej jakości winogron; jeśli jednak pozostawi na krzewach tylko niewielką ilość pączków, to będzie miał w efekcie niskie plony wysokiej albo bardzo wysokiej jakości. Po przycięciu krzewów młode rośliny należy dobrze umocować do drewnianych lub metalowych podpórek.

 

Kwiecień

Pod koniec kwietnia albo najpóźniej na początku maja winorośl wypuszcza pierwsze zielone pędy. Jest to dla niej szczególnie ważny okres, ponieważ wiosenne przymrozki stanowią największe zagrożenie dla wielu winnic północnej Europy i innych rejonów o dużych wahaniach temperatur w okolicach kwietnia i maja. Niskie temperatury (i tzw. „trzej ogrodnicy” oraz „zimna Zośka”) opóźniają kwitnienie i mogą doprowadzić do zniszczenia całego zbioru.

 

Czerwiec

W czerwcu winorośle okrywają się kwiatami. Każdy plantator modli się w tym okresie o suchą i ciepłą aurę- w przeciwnym razie zbyt wilgotna i deszczowa pogoda opóźni albo uniemożliwi dojrzewanie owoców i przyczyni się do rozwoju grzybów i procesów gnilnych owoców. Z drugiej strony także zbyt sucha pogoda może wyrządzić w winnicy poważne spustoszenie. Jedynym rozwiązaniem jest w takim przypadku sztuczne nawadnianie winnicy przez plantatora.

 

Lato

Lato to przede wszystkim walka ze szkodnikami. W dojrzewających winogronach wzrasta ilość cukru, a zmniejsza się ich kwasowość, natomiast ciepła i wilgotna pogoda sprzyja rozmnażaniu się szkodników i powstawaniu różnych chorób. Dlatego winnice jeszcze przed nastaniem lata trzeba gruntownie zabezpieczyć. Współcześnie coraz rzadziej stosuje się spryskiwanie sztucznymi substancjami ze względu na zawarte w nich pestycydy i ich szkodliwość dla zdrowia. Oprócz niebezpieczeństwa związanego ze szkodnikami i chorobami plantator musi dbać o odpowiednio wysokie nasłonecznienie winnicy.

 

Wrzesień

Początek września w regionach południowych i względnie połowa września na obszarach północnych to początek winobrania. Okres ten, w zależności od regionu, czasami trwa aż do listopada, zwłaszcza że niektóre szczepy dojrzewają bardzo późno. Jeśli plantator chce otrzymać winogrona o dużej kwasowości, to zaczyna winobranie stosunkowo wcześnie, od razu jak dojrzeją jagody; jeśli jednak zamierza produkować wino treściwe i pełne, to czeka, aż winogrona będą zawierały odpowiednią ilość cukru. Natomiast winogrona na wina słodkie zbiera się jeszcze później (zbiory winogron na niemieckie Eiswein odbywają się nawet w styczniu).